Samen met mijn maatje de Merel ben ik even aan het pauzeren. Met sommige vrienden hoef je niet veel te zeggen om precies te weten waar de ander aan denkt. Hij zit buiten, een paar meter van mij vandaan, ik zit binnen omdat ik niet zo’n jas heb als hij heeft. Met een pootje omhoog rekt hij zijn vleugels uit en herschikt zijn veertjes alsof hij me wil vertellen dat het tijd is om aan de slag te gaan. Hij hupst van het hek in de tuin en gaat aan het werk. Ik drink mijn thee op. We zien elkaar dezelfde tijd en plek, morgen weer!

Myrte de Zeeuw